deutsch
hornjoserbsce
Chrósćicy a wokolina
Gmejna Chrósćicy wopřija 6 wsow - Chrósćicy, Kozarcy, Hórki, Kopšin, Nuknica a Prawoćicy - z někak 1.195 wobydlerjemi a wupřestrěwa so na přestrjeni 13 kwadratnych kilometrow.
Gmejna Chrósćicy leži we wokrjesu Budyšin.
Wjesne dźěle gmejny Chrósćicy leža w krajinowje jara powabliwej kónčinje. Wone su w jadrje dwurěčneje kónčiny Łužicy. Přez 90 % ludnosće wobknježi serbsku kaž tež němsku rěč a za mnohich mjez nimi je prěnja maćeršćina. Na kromach pućow swědča křiže, modlerske stołpy a serbske popisanja (n.př. mjena dróhow) wo tym, zo je serbska rěč a kultura, w Hornjej Łužicy přeco katolsce charakterizowana, tu hišće žiwa. W pěstowarni kaž tež w šuli wužiwa so jako wobchadna a wuwučowanska rěč. K swjatočnym składnosćam móžeš wjele žonow a holcow w serbskich katolskich drastach wuhladać. Wot někotrych mało staršich žonow so drasty hišće wšědnje noša.
Chrósćicy buchu w lěće 1225 prěni raz naspomnjene. Jedna z prěnich křesćanskich wosadow wokoliny nasta tu. Twar dźensnišeje pózdnjobarokoweje wosadneje cyrkwje wotmě so w 2. połojcy 18. lětstotka. Wona je kóždolětnje wuchadźišćo tež tu pěstowaneho křižerstwa. Po tym zo wobdźělichu so jěcharjo zhromadnje na jutrownych kemšach, jěchaja do wikarije Pančicy-Kukow.
Prěni słowjanski bamž Jan Pawoł II. wopyta 20. septembra 1975, tehdy hišće jako Krakowski kardinal, Chrósćicy.
W Chrósćicach namakaja so nimo gmejnskeho zarjada lěkarska a zubnolěkarska praksa, hosćenc, pjekar, frizeraj, časnikarski mišter a hladane sportnišćo při wjacezaměrowej hali.
Wjesny dźěl Hórki, ležacy na wyšinje, bě w zašłosći wobdaty wot wjacorych zornowcowych skałow. Zwostało je šěsć zbytnych dźěrow, z kotrychž so najwjetša z wodowej płoninu 3,7 ha a z hłubokosću 35m dźensa jako nurjenska wodźizna wužiwa.
Dla wuběrneje kwality pódy w teritoriju gmejny je ratarstwo jara wunošne. Wjacore wulke zawody wužiwaja z toho wuchadźace hospodarske móžnosće.
Wjesne dźěle gmejny Chrósćicy leža w krajinowje jara powabliwej kónčinje. Wone su w jadrje dwurěčneje kónčiny Łužicy. Přez 90 % ludnosće wobknježi serbsku kaž tež němsku rěč a za mnohich mjez nimi je prěnja maćeršćina. Na kromach pućow swědča křiže, modlerske stołpy a serbske popisanja (n.př. mjena dróhow) wo tym, zo je serbska rěč a kultura, w Hornjej Łužicy přeco katolsce charakterizowana, tu hišće žiwa. W pěstowarni kaž tež w šuli wužiwa so jako wobchadna a wuwučowanska rěč. K swjatočnym składnosćam móžeš wjele žonow a holcow w serbskich katolskich drastach wuhladać. Wot někotrych mało staršich žonow so drasty hišće wšědnje noša.
Chrósćicy buchu w lěće 1225 prěni raz naspomnjene. Jedna z prěnich křesćanskich wosadow wokoliny nasta tu. Twar dźensnišeje pózdnjobarokoweje wosadneje cyrkwje wotmě so w 2. połojcy 18. lětstotka. Wona je kóždolětnje wuchadźišćo tež tu pěstowaneho křižerstwa. Po tym zo wobdźělichu so jěcharjo zhromadnje na jutrownych kemšach, jěchaja do wikarije Pančicy-Kukow.
Prěni słowjanski bamž Jan Pawoł II. wopyta 20. septembra 1975, tehdy hišće jako Krakowski kardinal, Chrósćicy.
W Chrósćicach namakaja so nimo gmejnskeho zarjada lěkarska a zubnolěkarska praksa, hosćenc, pjekar, frizeraj, časnikarski mišter a hladane sportnišćo při wjacezaměrowej hali.
Wjesny dźěl Hórki, ležacy na wyšinje, bě w zašłosći wobdaty wot wjacorych zornowcowych skałow. Zwostało je šěsć zbytnych dźěrow, z kotrychž so najwjetša z wodowej płoninu 3,7 ha a z hłubokosću 35m dźensa jako nurjenska wodźizna wužiwa.
Dla wuběrneje kwality pódy w teritoriju gmejny je ratarstwo jara wunošne. Wjacore wulke zawody wužiwaja z toho wuchadźace hospodarske móžnosće.